Soy feliz y muy cansada….

Vertaling van de titel: ik ben happy en ook erg moe…. Ik heb het nog steeds naar m’n zin, voornamelijk het Spaans en de danslessen zijn leuk. Ook de culturele tours zijn erg interessant. Er is hier inmiddels een redelijke routine. Slecht slapen, douche 1, ontbijt om 0815uur, om 09uur les, om 12uur lunch, 13uur even liggen, 14uur dansles of 14uur tour en om 17uur privé dansles, 18uur douche 2, 19uur eten, 20uur avondprogramma, douche 3 en slapen…. Dus een aardig (druk) ritme.

Helaas kan ik hier niet zo goed studeren, na de les. Er is continu ‘herrie’ hier. Of de muziek staat keihard, de staf is aan het klussen, boren of ouwehoeren voor mijn kamer of er is een fiesta….De momenten dat je hier ff rust hebt of alleen bent, die zijn er maar weinig. Zoals bijvoorbeeld afgelopen zondag. 

Ik had het plan om in m’n eentje naar de wijk Miramar te gaan met een taxi colectivo. Een taxi collectivo kost overdag in de stad 0,50cuc per rit maar die deel je met andere personen. Als je een gewone taxi neemt, ben je voor hetzelfde ritje zo’n 5cuc kwijt….een aardig verschil dus. Je doet er alleen vaak iets langer over. Maar ik kreeg er maar geen te pakken toen ik werd aangesproken door een familie. De man bracht me naar het busstation want daar was een opstapplaats. Ipv een taxi, zat ik 5min later in de guagua (de bus), met die man. En vervolgens stapte hij met me uit op het beginpunt van van wandeling (uit m’n boek). En de rest van de dag is hij erbij gebleven…..het was een bijzondere ervaring. En ik heb een super leuke dag gehad met Rubén en heb m’n Spaans kunnen oefenen aangezien hij nauwelijks engels sprak. Het was een mooie wandeling, met veel grotere en mooiere huizen dan in het oude Havana en veel meer groen. Aan het eind van de wandeling (6 km) heb ik zelfs nog even gevist. Toen was het voor mij wel klaar. Stukje met de bus en daarna colectivo terug naar de casa. 

Aangezien Rubén een leraar in percussie is, vroeg hij of ik dinsdag in zijn klas mee wilde doen en vervolgens bij hem thuis wilde eten. Een erg leuk idee en ook een beetje ‘eng’. Dus de volgende dag in de casa besproken wat te doen hiermee. Uiteindelijk voelde ik me er toch niet helemaal prettig bij, ondanks dat het absoluut veilig zou zijn, en ik had een druk programma dus gevraagd aan mijn leraar of hij wilde bellen. Maar de nummers klopte niet echt of zoiets…niet meer gezien/gesproken dus….Een leuke ervaring in ieder geval. 

Ondanks dat er kei veel mensen op straat zijn, er continu mannen fluiten of je aanspreken, voel ik en is het hier erg veilig, Een man zoals Rubén heeft me waarschijnlijk aangesproken omdat ik een ‘rijke toerist’ ben en hij gratis lunch kreeg, maar goed, ik had een privé gids....maar zakkenrollers, diefstal, dat is hier echt uitzonderlijk. Wellicht vanwege de hoge straffen en/of dat je echt niet in een Cubaanse gevangenis wilt belanden. Die zijn hier blijkbaar niet echt comfortabel. Er zijn hier meer dingen ‘verboden’, zoals drugs, casino’s, prostitutie en met een ontbloot bovenlichaam (man) over straat lopen… 

Afgelopen dinsdag hebben we, nadat wij bij de dansclub 1830 zijn geweest, in onze straat gefeest. Dit feest was vanwege de volgende dag, 28 september. Dan wordt de oprichting van de CDR partij gevierd. Dit is Comité de la Revolucion en is opgericht na de revolutie vanwege het nakomen van afspraken die tijdens de revolutie gemaakt zijn, zoals gratis onderwijs en gezondheidszorg. Dus samen gefeest met oa onze overbuurman Eduardo, die ook iets voor de CDR heeft betekend en diverse medailles had (geen idee waar ze van waren, maar ze leken me niet van een wandelvierdaagse, hij had zelfs er allerlei krantenartikelen bij). Leuk om zoiets met locals mee te kunnen maken.

En tja….Er is zeker nog veel meer te vertellen en te zien en te doen, maar zoals al in de titel geschreven, ik ben moe… Moe vanwege het programma, het slechte slapen, minder vitamines, de indrukken, de warmte, het dansen, het studeren, de koek in Havana is op. En dat is dus mooi getimed, want zaterdag vertrek in naar Costa Rica. Erg benieuwd hoe het daar zal zijn, in de stad San José, bij m’n gastgezin en bij het vrijwilligerswerk. Al veel zin en ook zeker weer spannend. 

Net dansles gehad, en inmiddels uitgezweet, nou ja, soort van….Dus tijd voor een douche en nog even op pad. Nog geen idee waarheen, maar ieder geval ergens een cocktail

De volgende blog komt waarschijnlijk vanuit Costa Rica. Als je me een berichtje wilt sturen via WhatsApp of SMS altijd leuk. Ik geniet hier nog even en wens jullie in NL alvast een goed weekend toe.

Liefs vanuit Havana
Fem