Un poco triste, pero tambien feliz!!

29 oktober 2016 - Alajuela, Costa Rica

Een beetje verdrietig, maar ook ‘happy’….verdrietig want ‘mijn reis’ zit erop en happy omdat ik Pat vanavond weer zie!! Dus ja, beetje dubbel gevoel. 

Inmiddels zit ik in een hotel in San Jose, alleen, dus het is stil hier. Geen werk, niet met anderen samenwerken, niet gezamenlijk eten, stil dus en dat is wel ff wennen. Ook zeker wel even lekker, wan heb gisteravond een ‘tv avond’ gehad, dus lekker in bed films gekeken. Da’s na 2 maanden ook wel weer echt lekker. Miste alleen nog een warme chocomel met slagroom….(en m’n kat en Pat etc…)

Sinds gisteren een beetje aan het ‘terug kijken’ want voor mijn gevoel zit mijn reis erop. Het Spaans leren in Cuba en het vrijwiligerswerk in Costa Rica is voorbij. Is het wat ik ervan verwacht had…..Ik wilde zo min mogelijk een verwachting hebben, maar toch heb je die….en die kwam niet helemaal overeen. Het is niet slechter of beter, het is anders. Bijvoorbeeld had ik meer van de Spaanse lessen verwacht. Meer alsin van een school. Zoals het geregeld was in Costa Rica, bij de talenschool, dat had ik meer verwacht in Cuba. En qua verblijf….tja dat was anders. Maar goed, alles is sowieso anders dan in NL, dus ja, een bed zoals thuis vind je hier sowieso niet. 

Komende 2 weken gaan we wat meer van het land zien, want dat was de afgelopen maand minder makkelijk om te doen. We zaten redelijk afgelegen, dus als je met de bus ergens naar toe wilde, was La Fortuna het meest dichtbij, de rest was allemaal zo’n 5uur met de bus. Dus niet echt voor mij weggelegd. Het was wel een prachtige omgeving waar ik zat, dus volgende week gaan we daar ook een dagje naar terug. 
Ik ben sowieso meer een liefhebster van de natuur dan van de stad. We zullen ook San Jose niet in gaan. Te druk, niet veel te zien en voel me er ook niet prettig (veilig dus…). En ik denk ook dat je bij Costa Rica niet teveel cultureels moet verwachten, maar echt voornamelijk van de natuur moet genieten. En dat gaan we ook doen, oa in Tortuguero, bij vulkaan Poas, ‘mijn huis/werk’, vulkaan Arenal, Monteverde en Tamarindo. 

Costa Rica zoals ik het de afgelopen maand heb ervaren, is weer totaal anders dan Cuba. En ik kan op dit moment nog niet zeggen waar ik het meest heb genoten. De maand in Cuba was totaal anders dan de afgelopen maand in Costa Rica. Qua veiligheid en prijzen kun je beter in Cuba zijn, maar de tequila smaakt in beide landen hetzelfde :-)

Het was bijzonder in Cuba om met een groep onbekende mensen een maand in een huis te wonen, Spaans te leren, te dansen, te drinken/feesten en culturele activiteiten te ondernemen. En hier in Costa Rica was het bijzonder om bij een familie te wonen, met andere onbekende vrijwilligers en daarmee een maand lang oa vogels schoon te maken. Je leert diverse mensen kennen en de daarbij behorende culteren, de taal (updaten van Duits, Engels en het leren van Spaans), de mentaliteit, ervaren van het leeftijdsverschil, dus ja, veel indrukken. 

Het leven van de afgelopen 2 maanden is totaal anders geweest dan in NL. Ik ben echt even hier geweest (en nog steeds) en me weinig met de zaken in NL bezig gehouden. Soms heerlijk maar ook wel het gevoel dat ik al diverse dingen ‘gemist heb’. Toch ook wel een paar dingen die ik uit NL niet gemist heb, meer qua de NL samenleving. Als hier iets niet vandaag af komt, dan komt het morgen wel. Of de dag erna. Ik ben wel een persoon van 21uur is 21uur (nou ja,meestal wel 10min later, maar goed, concept is duidelijk) dus dat was wel ff wennen hier, maar toch ook wel een soort van relaxed. Iets waar ik in NL al meer aan probeerde te werken, het in het moment zijn en niet bezig zijn met morgen, doen ze hier veel meer. Dus dat is/blijft een ‘aandachtspunt’ voor mij die ik er in NL wel in wil houden. 

Het is dus ook zo dat ik in NL nog geen baan heb. Maar er hier over nadenken….nog niet echt gedaan en dat komt straks wel weer. En wellicht wordt het wel iets anders dan office manager….wie weet. Hetgeen ik inmiddels niet meer over na hoef te denken is dat ik zeker weet dat ik niet de hele achter een bureau wil zitten en dat dat ook voor m’n lijf een stuk beter is. Hoe en wat te vertalen naar een functie….nog geen idee. Oh hee….een kolibrie, dat is gaaf…… ;-)

Wat een bijzondere tijd heb ik mogen/kunnen hebben, met goede en minder goede momenten, maar allemaal wel erg bijzonder om te beleven. En ook erg lief/fijn dat diverse personen meeleefden via reacties op m’n blog of op andere manieren (of met donaties aan de zoo!). Het was leuk om af en toe een blog te schrijven, hoewel ik inmiddels 35 pagina’s aan dagboek heb…..dus genoeg om terug te lezen :-)

Ik heb erg veel zin in de komende 2 weken, dan gaan we zeker nog mooie dingen zien. Fijn om het te live te kunnen delen :-).  Maar eerst….un cervesa en nog 8 uur wachten….. 

Salut y disfrute de la domingo!!

Femke  

Ps ik krijg hier net in het hotel een postpakket vanuit NL met pepernoten, stroopwafels, hagelslag en de Suske en Wiske. Inmiddels regent het buiten, dus ik ga me prima vermaken, de tijd dat ik hier nog even op Pat moet wachten! Precies op tijd, dankjewel H&C!!! 

Foto’s

5 Reacties

  1. Iwan:
    30 oktober 2016
    Dag fem,
    Totaal aan de andere zijde van de wereld. Jij reist naar links en wij naar rechts. Beide op zoek naar voldoening, uitdaging maar in zekere zin een levensreis. Voor ons is het iig levensbepalend/veranderend. Jij hebt weer net een andere insteek. We vinden het wel heel stoer wat je doet, wij zouden het nooit doen.
    Ondanks dat je zover weg bent, denken af en toe wel aan je. ( eerlijk bekennen: niet elke dag) je blogs worden hier ook met veel plezier gelezen. Het geeft ons een inkijkje in jouw leven. We kunnen je ervaringen best wel voorstellen. Zeker het " vandaag niet, dan maar later". Zo namen we een keer de dus is Costa Roca. Bij de halte vroegen we hoe laat de bus precies kwam. Het antwoord luidde: soms om 11:00 uur of 11:30. Het kan ook best zijn dat hij morgen pas weer komt.
    Tegen de tijd dat jij wakker wordt, staat die knuffelbeer weer bij je. Dan is het anders genieten van het land. Minder uitdaging maar wel je eigen taal en daarbij ook wat meer vertrouwen. Hoe raar dat ook klinkt.
    Om je ff te laten lachen: vannacht werd hier de klok verzet. Dit hebben we onze jongen nog niet verteld. Heel onschuldig kwam hij na 11.5 uur slapen bij ons aan bed. Dat betekent 5.50 uur! Miranda swingde een uitslaap moment af dus ik " mocht" mee naar beneden om te spelen.

    Nog een fijne tijd daar en we lezen nog steeds graag mee.
    Groeten uit het " nu zonnige,maar kan morgen totaal onders zijn" Hongarije.
  2. Kees:
    30 oktober 2016
    Femke, geniet van de komende 2 weken samen met Pat. Wat zal blijven ondanks de ontberingenzijn de fijne en mooie momenten.
    ben benieuwd naar je verhalen en foto's.
  3. Marlies:
    30 oktober 2016
    Hey Femke, fantastisch hoe mooi je de nieuwe indrukken verwerkt! Je bent onverschrokken het avontuur aangegaan! Wens je heel veel plezier samen met Patrick. Tot over twee weken. Knuffels van ons!
  4. Sonja:
    30 oktober 2016
    Yes!! You did it!! Kei trots op je!
    Mooie en leerzame ervaringen opgedaan, zou toch ook maar s informeren bij Zie-Zoo in Volkel ;-)
    Nu lekker samen genieten van elkaar en de trip die jullie samen gaan maken.
    Geniet meis!! Xx
  5. Ansvanuden:
    1 november 2016
    Hoi Femke, het was erg leuk om je reisverhalen te lezen en nu lekker gaan genieten samen met Patrick. Fijne vakantie en goede reis terug. Veel liefs van Harrie en Ans.