Pura Vida

19 oktober 2016 - La Marina, Costa Rica

Het is 24 graden, 11uur ‘s ochtends en de regen tikt inmiddels niet zachtjes meer maar hard tegen het (keuken)raam. Diverse rode ara’s vliegen langs m’n slaapkamerraam en zitten op de dakrand. De krekels zijn stil, de hond ook. En ik….ik heb een pyjama dag. Een soort van snipperdag zeg maar.

Inmiddels ben ik meer dan 40 dagen op pad. Je hebt ook zo’n televisie programma toch…..40 dagen zonder…. Een warme douche, een hollandse boterham, een comfortabel bed, een kakkerlak vrije badkamer…..daar gaat het programma volgens mij niet over, maar 40 dagen zonder deze ‘luxe’ is toch ook behoorlijk wennen.

Ik heb het nog steeds naar goed m’n zin in de zoo en m’n familie is erg lief. Jammer dat ik het Spaans nog lang niet vloeiend spreek, anders had ik nog meer vrienden gemaakt. Roy en Mery zijn erg aardig en kan er zeker mee babbelen, maar zou nog zoveel meer willen vertellen. En ik hou wel van kletsen….dus erg balen dat ik vaak niet uit m’n woorden kom. Maar lang leve google translate!!

Deze week moeten de beesten me alleen wel hebben. Iedere keer als ik de papegaaien/ara’s ga voeren, zit er altijd 1 standaard op m’n hoofd. Blijkbaar ben ik zo’n beetje de enige bij wie ze dat doen. Ik ga er maar vanuit dat ze mij zien als een heel lekker hapje…. Maar afgelopen maandag vond degene die bovenop m’n hoofd zat m’n oorbellen ook wel erg interessant, dus…..2 tellen later zat mijn oorbel in zijn bek. Weer eens wat anders op de maandagochtend….een oorbel uit de bek van een papegaai zien te krijgen….het is half gelukt en ik zag de volgende ochtend geen dode vogel in de kooi, dus het is goed gekomen.

Bij het vervangen van het voedsel, moet je de restanten van het voedsel uit de kooi verwijderen. Zo ook de oude inmiddels papperige bananen. Die vinden de vliegen ook erg interessant. Maar bij het pakken, bleek er geen vlieg, maar een wesp op te zitten, en die had ik niet gezien. Zo….dat deed ff pijn. Gelijk uitzuigen, afspoelen en ff naar de ‘receptie’ om wat desinfecterende spray op te doen.

Gisteren was ik in een andere vogelkooi, geen idee hoe deze vogels heten, maar geloof me, ik noem ze ’angry birds’. Behoorlijk grote vogels waarvan we er 2 op moesten sluiten, alvorens de kooi schoon te maken. Deze waren ‘aggressief’ en vallen voornamelijk vrouwen aan. Eenmaal in de kooi, duurde het niet lang voordat er weer een vogel op m’n hoofd zat. En deze hebben de grootte van een flinke kalkoen met behoorlijke klauwen dus ja…die wil je echt niet op je hoofd hebben.

Toen we gisterenavond thuis waren, was de hond, Roxy de pitbull, flink aan het blaffen. Blijkbaar waren er wat duistere figuren langs gekomen en diverse beesten. Er blijken hier nog wel eens inbrekers te zijn en dan is deze hond zeker een goede om te waken! Maar goed, blijkbaar dacht hij dat ik ook een inbreker was, dus die hing ineens flink in m’n been. Z’n tanden stonden er goed in en bij mij zat de schrik er ff goed in.

Na deze diverse ‘aanvaringen met beesten’ was ik gisteren behoorlijk moe en ging rond 2145uur naar bed. Maar goed, het 1ste dat ik zag toen ik ging plassen was een kakkerlak die uit de badkamer kwam. Dus eerst maar weer m’n kamer met spray gedesinfecteerd….. Vervolgens m’n voeten verzorgd, want 1 voet is ‘ziek’. Doordat er een gat in m’n laars zit heb ik vrijwel iedere dag natte sokken en ja….dat is niet bevordelijk voor m’n poezelige voetjes…. Dus…..vandaar even m’n snipperdag. Even m’n lichaam en geest rust geven en gunnen. En proberen wat slaap te pakken.

Het lijkt wellicht hierboven of het allemaal ‘bleh’ is, en soms is het dat ook, maar goed, dat heeft iedereen wel eens. Inmiddels heeft Roy talkpoeder voor m’n voeten en een slaappilletje voor de nacht gehaald, heb ik pannenkoeken als ontbijt gehad, ligt de hond aan de lijn, hebben we weer internet in huis en wordt vandaag (als het goed is, want het zou eigenlijk gisteren zijn) de vloer voor het eerst in 2,5 week weer gedweild (stofzuigen kennen ze in dit huis niet) en ga ik de ramen van binnen hier eens wassen.

Als ik iets meer comfort van thuis zou kunnen hebben, iets minder regen en een kat hier ipv een hond (want die vangen kakkerlakkenen….), dan zou het super zijn. Maar de natuur is ronduit prachtig, het is heerlijk om vaak buiten te zijn. Het is hier zeker ‘Pura Vida’, zoals de tico’s zeggen!! Voor nu....ga ik nog even op m’n heerlijk ‘verende’ bed liggen en nog even proberen te slapen voor de lunch.

Chao y hasta manana!!

4 Reacties

  1. Marte:
    19 oktober 2016
    Meisje wat een pech! Wat ik vanmorgen al tegen je zei; hou al je wonden etc goed in de gaten want een infectie heb je daar snel opgelopen. Pas goed op jezelf maar dat zul je vast ook wel doen ;-) Ik mis je!!! Duurt laaaaaangggggg hahahaha! Dikke kus!
  2. Sonja:
    19 oktober 2016
    Lieverd, je weet wat ze zeggen... de laatste loodjes, bladie bla
    Dan hebben we het hier in NL zo slecht nog niet met de 4 seizoemem, de muggen en de mieren :-) Ik vind t echt kei stoer van je en dat wel
    al veertig dagen :-) Laat de vogels nog even genieten van je blonde koppie en het aftellen naar je liefie en een schoon hotel mag stiekem al wel beginnen, xx
  3. Kees:
    20 oktober 2016
    Afzien daar in dat vochtige land met al die vogels en ongedierte. Maar je houd vol en dat is erg knap. Je leert zo wel je grenzen te verleggen. Maar wat zal jij, en wij, blij zijn als je weer in Veghel bent. heerlijk genieten van het herfst weer hier en je warme zachte bed.
    Groetjes.
  4. Ilvie:
    20 oktober 2016
    Nog iets meer dan week doorploeteren tussen al de dieren en ongedierte.
    Het is wel een echt onvergetelijke reis.
    Geniet nog van alles het moois.

    Dikke knuffel