Olaaaaa

Ola, hablo español ….un poco

Na 2 weken kan ik inmiddels een klein beetje Spaans. Ik vind het erg leuk om te leren en het is veel info in 2 weken en m’n woordenschat is nog niet zo groot dus het gaat nog moeizaam. Ik kan zeker meer studeren maar ja….zelfs hier heb ik andere ‘verplichtingen’. Dus het is iedere dag een beetje Spaans, cultuur of dans, eten, wifi, cocktails, slapen en er is weer een dag voorbij. De 2de week is ook zeker sneller gegaan dan de 1ste week en ik ben inmiddels redelijk gewend.

Op dit moment zit ik in Viñales, een erg mooie vallei, noordwesten van Havana. En wat is het hier heerlijk. Wat ik in m’n vorige blog al schreef, Havana is bijzonder maar ik persoonlijk heb het daar na 2 weken wel gezien. Hier is het heerlijk in de natuur. Ondanks dat dit een behoorlijk toeristische plaatsen plaats is, voel ik hier zeker het Cubaanse leven. 

En inmiddels gezien, gehoord en beleefdheid dat het Cubaanse leven niet makkelijk is. De straten, zowel in Havana, als hier, zijn gevuld met Cubanen. Veel mensen leven op straat en dan bedoel ik niet als zwerver (hoewel er die helaas ook nog genoeg zijn). De huizen zijn niet groot, de temperatuur is warm en de muziek is overal. Er zijn veel plaza’s waar mensen samen komen, voor wifi (nee, mensen doen hier niet aan Pokémon…..), om naar muziek te luisteren, om te kletsen en de mannen….Om naar de vrouwen te fluiten uiteraard. 

Want die mannen hier….Als ze je een taxi aanbieden en je zegt nee, dan vragen ze of ze ‘je boyfriend’ mogen worden. Ik had hier al wel een paar keer getrouwd kunnen zijn. Buiten dat zijn ze handtastelijk en niet vervelend hoor, maar iedereen plakt zo. Dat is met dansles ook zo, iedereen en alles plakt, maar daar hebben zij geen problemen mee in ieder geval. Hoe dicht en heter, des te beter….dussss dat is soms nog steeds wennen. 

Maar terug naar het leven hier van de mannen, die hebben voornamelijk 2 of 3 banen. Ze moeten veel werken voor weinig geld. Wat ik al vaker voorbij heb horen komen is zo rond de 1000eur…..per jaar….En dan zijn de mannen hier ook nog vaak gescheiden (hoe zou dat nou komen….) dus her en der ook een paar kids te onderhouden. En het tempo qua werk ligt hier zeker anders, maar ze moeten wel veel en lang werken.

De ziektekosten zijn hier veelal wel gedekt en scholing is ook gratis. Maar als je een auto wilt kopen, ben je rond de 5000eur kwijt (minimaal) dus het is echt een voorrecht om een auto te hebben. Degene met zo’n oude Amerikaanse bak, dat is meestal een erfstuk en worden voornamelijk als taxi gebruikt. Die ‘barrels’ zouden hier in ieder geval niet door de APK komen….De huizen daarentegen zijn (in havana) ongeveer tussen de 5000-10000eur dus dat is dan weer erg goedkoop in verhouding. Maar dat is meestal ook een familiebezit. Het is ook dat je maar 1 huis op jouw naam mag hebben. Er worden blijkbaar daarvoor vernuftige constructies bedacht.

Het is allemaal erg interessant om te zien hoe zaken er hier aan toe gaan. Ja, het is een andere Cultuur maar ik blijf me verbazen of hoe ze hier zaken oppakken. Bijvoorbeeld de rij bij de telefoonwinkel. Buiten staat de rij, binnen staan 2 ‘security mannen’, die af en toe de deur opendoen om iemand uit de rij binnen te halen. Vervolgens moet je binnen wachten. Er wordt gevraagd wat je wilt doen, bellen, abonnement afsluiten of een wifi kaart kopen. Die security mannen lopen continue heen en weer, vragen 3x hetzelfde, gaan weer zitten, doen de deur weer open. Ok….ik vraag me dan af….trek een nummertje ofzo….En nog een paar andere ideeën heb ik er wel voor, maar het lijkt wel of ze het allemaal prima vinden. Je kunt nl zo een uur in de rij staan. Ik heb 45min erover gedaan om een wifi kaart te halen. Die overigens helemaal geregistreerd moet worden en ik kreeg er maar 2 want ze hadden er niet meer…..ehm….waarom liggen er dan 50 voor je neus….zal wel een andere bestemming hebben ofzo. Maar goed, wij willen het allemaal snel snel snel…..hier gebeurt dat gewoon niet.

Ook een bijzonder iets, is het reizen naar het buitenland voor de Cubanen. Daarvoor hebben ze toestemming nodig. En die krijg je niet zomaar. Je hebt daar echt een reden voor nodig om te gaan. En soms kan het wel jaren duren voordat je toestemming krijgt. Er zijn behoorlijk wat Cubanen die weg willen, maar dus niet mogen. Gevangen in je eigen land, althans, zo komt het op mij over. Naar mijn idee wil de overheid veel controleren, zoals bijvoorbeeld het reizen, maar ook het internet, tv zenders, kranten en prijzen…. Dus de muziek die je hier hoort, het dansen dat je ziet….Dat is meer een uitlaatklep, maar of ze hier echt heel gelukkig zijn…

Volgende keer weer wat meer over de Cubaanse cultuur, of over mijn ervaringen daarmee/hier. Voor nu een goede week gewenst! Hasta luego!