La ultima dia :-(
13 november 2016 - Heredia, Costa Rica
De laatste dag….het zit er zo goed als op. 10 weken het ontdekken van een nieuwe taal, andere mensen, bijzondere culturen, prachtige landschappen, rare beestjes…. En ook 10 weken diverse mensen erg gemist, thuis gemist, m’n kat gemist…. En 10 weken een mix van gevoelens, het gemis, enthousiasme, verbazing, verdriet, pijn, geluk, vrolijk….
Morgen vliegen we naar huis, maar wel met gemengde gevoelens. Vanavond tijdens het eten even een ‘evaluatie’ gehad van de afgelopen weken en dit was de conclusie.
Het waren erg gave weken, met ups en downs. Cuba was erg mooi, maar voor mij was 4 weken Havana teveel. Ook was mijn verwachting qua Spaanse lessen anders. Ik had wat serieuzere lessen/omgeving verwacht. De culturele wandelingen en de danslessen waren ook anders dan verwacht….die waren veel beter dan verwacht!!
Het daar zijn met een groep had ook 2 kanten. Zeker gaaf om altijd wel met iemand iets te kunnen doen, maar soms was de rust (voor lijf en geest) ook wel ff prettig. Uiteraard waren de drankjes ‘s avonds smaakvol.
Costa Rica was weer totaal anders. Ik ben blij dat ik m’n project gewijzigd heb en dat ik daardoor in een groene omgeving zat. De stad is niet mijn ding en zeker San Jose niet, dus een goede keuze. De familie, zoals ik het me had voorgesteld, was anders, maar ik heb 4 weken bij erg lieve mensen mogen verblijven. Dus zeker goed naar m’n zin gehad. Ik vond voornamelijk de hond en de kakkerlakken wat minder (en de mieren in de suikerpot….).
Het werk in de zoo was pittig maar dankbaar. Ik heb het al eerder gezegd, maar respect voor de medewerkers, die maar met een paar man zijn en iedere dag een flink aantal dieren moet verzorgen. Ik hoop van harte dat ze hun goede werk voort kunnen zetten dmv donaties en de medewerking van vrijwilligers.
Ook erg prettig dat ik 2x een weekend op pad ben geweest. Gelukkig was er een vrijwilliger van mijn leeftijd, waar ik ook wat andere gesprekken mee kon voeren….. Ja, was een leuk project en een lieve familie. Een erg goede tijd gehad.
En toen kwam Pat om samen met mij vakantie te vieren. Na 2 weken rondtrekken zit het er alweer op. Helaas was Pat nog niet helemaal fit toen hij hier kwam, dus we hebben het rustig aan gedaan. Maar genoeg gezien in die 2 weken. Onze route was: San Jose, Tortuguero, San Jose, vulkaan Poas, La Marina (m’n werk/gastgezin), La Fortuna (vulkaan Arenal), Monteverde, Tamarindo en San Jose.
Helaas hebben we afgelopen vrijdag te horen gekregen dat m’n oma is overleden, dus de laatste dagen zijn toch anders verlopen. Zoiets gaat niet in de koude kleren zitten en genieten is dan even wat lastiger. Zeker de afstand is dan erg vervelend, omdat ik ook niet even m’n ouders een knuffel kon geven. Ondanks dat toch wel even de afleiding opgezocht en de laatste dagen goed doorgebracht.
Morgen vliegen we naar huis, nog steeds met die gemengde gevoelens. Fijn om op tijd thuis te zijn om bij de crematie van m’n oma te zijn, fijn om m’n ouders te kunnen knuffelen en fijn om diverse andere vrienden weer te zien/spreken. En natuurlijk happy om m’n kat weer te kunnen knuffelen. En ook jammer om m’n trip te moeten afronden. Ik had nog best een poosje willen blijven. Om de ervaring, om het gevoel van hier te behouden, om de natuur en om de cultuur nog meer te leren kennen.
Mijn reis is hier ten einde. Gisteren de Costa Ricaanse zonsondergang gezien en daarmee het hier soort van afgesloten. Helemaal afgesloten zal het zeker niet zijn, want het is een bijzondere en waardevolle ervaring die ik weer mee neem op m’n volgende reis. Sommige vroegen of ik gevonden had wat ik zocht in m’n ‘zoektocht’….maar eigenlijk ben ik nergens op zoek naar gegaan, ik ben hier gewoon geweest en neem alles mee wat ik ben tegen gekomen.
Bij deze wil ik iedereen hartelijk danken voor de lieve reacties via deze pagina, whatsapp of mail. Erg lief en werd zeker gewaardeerd. Wellicht tot een volgende blog, dus reis….. of gewoon live!!
Gracias y hasta luego!!
Veilige terugreis.
Fijn om je ze te kunnen volgen!
X
Geef alles bij thuiskomst een plekje. En ga vooral door met genieten.
Enne....LIVE xxx
Veilige terugreis voor jou en Pat.
Het was weer een waar genoegen om je te mogen volgen op je reis. Vele emoties heb je meegemaakt, goede en minder goede, maar één ding is zeker: die ervaringen maken je alleen maar rijker. Je ging er naartoe om Spaans te leren, alles wat nieuw, alleen op reis, zo'n onderneming, maar uit je verhalen lees ik dat het je alleen maar sterker en zekerder heeft gemaakt. Houd dit vol en blijf die Fem die wij allemaal kennen. Komt tijd, komt raad en ook voor jou komen er, zelfs in Nederland, nieuwe uitdagingen :-) dikke knuffel xx
en al die herinneringen die je maakte, die heb je toch maar mooi gemaakt!
Femke, we hebben genoten van je mooie reisverhalen en later van jullie samen. Wat verdrietig van je oma. We wensen je veel sterkte met dit verlies. Ook wensen we jullie een goeie thuisreis.
Lieve groeten van ons, Rosina en Henk